En ik blijf maar lezen, omdat het moet welliswaar... maar ik begin het echt wel te appreciëren! Ik heb daarnet "Daantje, de wereldkampioen" van Roald Dahl uitgelezen. En op de laatste pagina stond een boodschap die me kippenvel deed krijgen...
EEN BOODSCHAP
Voor alle kinderen
die dit boek gelezen hebben
ALS JIJ GROOT BENT
EN ZELF KINDEREN HEBT
HERINNER JE DAN ALSJEBLIEFT
1 HEEL BELANGRIJK DING!
Aan een ALLEDAAGSE vader heb je niks
Waar een kind
behoefte aan heeft
en ook recht op heeft
is een vader, die
S P R A N K E L T !
Oh, dat doet deugd!
't Is nu niet dat het zo verschrikkelijk zwaar is, maar doet toch wel deugd om het zo een weekje iets rustiger te hebben.
Ondertussen heb ik mijn eerste stageles achter de rug en dat was fantastisch! Doel was om een verhaal te vertellen en het was muisstil in de klas, gezichtjes op ons gericht en de monden wagenwijd open. Prachtig!
Daarna kregen ze een opdracht om een "schim" te maken (wit blad papier => figuur uitknippen => op satéstokje; => daarna show achter doek zodat je echt de "schim" zag.)
En dat hebben ze zo goed gedaan! Er zaten prachtige dingen bij & creatief waren de kinderen ook enorm! Laat me het gewoon "verrast" noemen!
Nu heb ik me in de vakantie voorgenomen om mijn boeken voor Nederlands uit te lezen. Nu ben ik voor de zoveelste keer in "Stilstaan" van Willy Schuyesmans aan het lezen.
Dat is een jeugdboek voor kinderen vanaf 11 jaar, het thema van het boek draait wel volledig om de dood. Maar ik vond het als 11-jarige al een prachtig boek & ik blijf het geweldig vinden. Op de eerste pagina staat een heel mooie quote en die wil ik even delen:
sterven is kinderspel
't is verstoppertje spelen
maar nooit ontdekt worden
(je wint altijd)
't is plots uit de lucht vallen
als een vlieger
die het vliegen laat
en dan ademloos toekijken
sterven is doodsimpel
(als je tegen je verlies kunt)
Daarstraks reed ik met de auto naar Turnhout om nieuwe snaren op mijn gitaar te laten leggen. Naast de weg stond een grijze Peugeot en het eerste wat in mij opkwam was: dat moèt wel een flitsauto zijn! Op zich geen probleem, want ik reed allesbehalve te snel, maar ik stelde mij een vraag. Wat zouden die mensen héél de tijd doen als ze in hun auto zitten? Want, dat apparaatje flitst toch vanzelf? Eigenlijk ben ik daar wel eens echt nieuwsgierig naar!
Jaaaa! Ik leef nog!
Ik zie en hoor jullie namelijk al denken... "Waar is dieje in godsnaam naartoe?" Op de tijd van mijn laatste berichtje is er echt 'a lot' gebeurd!
Even een opsomming...
* 18 geworden!
* Rijbewijs gehaald
* Gestart op een nieuwe school! (nl. KHK Vorselaar - Lerarenopleiding!)
En het is over het laatste dat ik het even wat uitgebreider wil hebben. Het was best wel spannend vooraf, wat gaat het worden? Wie gaat er in mijn klas zitten? Enja, je kent het wel... De 'standaardvragen'. Ondertussen weet ik het antwoord en ben ik meer dan tevreden! Een héle leuke klas met, hoe kan het ook anders, alleen maar leuke mensen! (: De opleiding zelf gaat wel werken worden, een hele hoop taakjes staat nl. al op ons te wachten. Voor wereldoriëntatie moet ik bijvoorbeeld al zeker blaadjes gaan zoeken, de temperatuur gedurende een week meten, een korte geschiedenis over mijn dorp etc... Maar, het is echt wel plezant!
Nu wordt het weer wat spannender want de eerste stage komt eraan!
It's all about responsibility...
Mja, dit is iets waarmee ik eigenlijk al een heel weekend in mijn hoofd zit. En waar het ook allemaal ècht om draait. Als iedereen het juiste '
antwoord' zou bieden op de situatie zou't allemaal vlekkelozer gaan. Maar, da's natuurlijk iets wat niet gebeurd... Dit is nu niet rechtstreeks op iemand bedoeld ofzo, maar gewoon 'in general' is het iets wat ik meer en meer begin te merken... Dus, neem je ver-
antwoord-elijkheid
Hou ook zeker mijn blog nog in de gaten! Want, onlangs werd Ik Voel Me Wat Emo opnieuw opgenomen. Lisa wou namelijk dit liedje ook een keer inzingen. Momenteel wordt dit nog volop gemixt e.d., maar binnenkort komt dit ook hier te staan! (Incl. VIDEOCLIP!)
Lang geleden dat ik nog eens iets gepost heb...
Komt door de drukte enzo en omdat ik mijn blog een beetje uit het oog was verloren.
3 dagen geleden vroeg Caroline (meisje uit mijn klas., okay, ex-klas dan) of ze niets bij mij in de homestudio mocht komen inzingen. Wel, actually, geen probleem. Gisteren stond ze hier al. Niemand had haar ooit horen zingen, maar vanaf nu wel! Luister maar!
Ze zingt trouwens: Kon ik nog maar even bij je zijn van The Phantom Of the Opera!
Stef Talks about...
